قسمتی از دغدغههای برخی افراد، رصد کردن جایگاه، موفقیت و پیروزی دیگران و از آن بدتر مانع تراشی و چوب لای چرخ افراد موفق گذاشتنن است.
میزان انرژیای که برای تخریب دیگران و پیگیری زندگی و اعمال آنها میگذاریم، جنگی درون ما راه میاندازد که بیشترین آسیبش متوجه خود ماست.
اگر این نیرو را ذخیره کنیم و در راستای برنامههای خودمان صرفش کنیم به مراتب موفقتر خواهیم بود و این مساله انقدر پررنگ و لذتبخش است که دیگر نیاز به صرف انرژی برای عدم موفقیت دیگران نیست.
شاید این پیگیری برای این باشد که میخواهیم همه موفقیتها را یکجا داشته باشیم و به زعم خودمان کامل باشیم و چون نمیتوانیم دیگری را به زوال میبریم.
اما سلامت نفس که داشته باشیم؛ نهتنها برای پیشرفت و تکامل خودمان میکوشیم، بلکه در موفقیت دیگران هم نقش مثبتی خواهیم داشت.
ادامه دارد…
سیدمحمدحسین حسینی